Οι Έλληνες έχουν τον Αριστοτέλη με 500 περίπου φάρμακα στην «Ιστορία των Φυτών». Ο πατέρας της Ιατρικής ο Ιπποκράτης ο Κώος (460-337 π.Χ.) στα συγγράμματα του αποδίδονται στην εμπειρία του, αναφέρει 400 δείγματα φαρμακευτικών ουσιών από φυτά. Μετά είναι ο Ερέσιο Τύρταμο, τον πασίγνωστο Θεόφραστο (372-287 π.Χ.). στο βιβλίο του «Περί Φυτών Ιστορίαι», που σώζεται, θεμελιώνονται οι βάσεις της βοτανικής. Μάζευε από παντού πληροφορίες και στα 450 φυτά που περιγράφει, αναφέρει και τις φαρμακευτικές του εφαρμογές. Ο Διοσκουρίδης (Κιλικία 1ος μ.Χ. αι.) θεωρείται ο «θεμελιωτής της φαρμακολογίας». Οι γνώσεις του για την θεραπευτική δράση των φυτών, δεν ξεπεράστηκαν για αιώνες.
Βάλσαμο (hypericum perforatum ) (Σπαθόχορτο, υπερικό) Σε αυτό το βότανο αποδίδονταν ισχυρές μαγ..
ΤΖΙΝΓΚΟ ΜΠΙΛΟΜΠΑ
Το τζίνγκο μπιλόμπα, Ginkgo biloba (Γκίγκο το δίλοβο, σαλιβουριά, Γερμανικά: ..
Τίλιο (Tilia platyphyllos) Μεγάλο δέντρο, ύψους μέχρι 40 μέτρων, κοινό στα δάση της Ηπείρου, τη..
Τσουκνίδα (Urtica dioica) Η κοινή τσουκνίδα μπορεί να μην είναι τόσο δημοφιλής, είχε όμως πολλέ..
ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ
Το φασκόμηλο, Salvia officinalis (Σάλβια η φαρμακευτική, αλισφακιά, Αγγλικά: sage, Γ..
Χαμομήλι (Matricaria chamomilla) Φυτό κοινότατο στην Ελλάδα, γνωστό και σαν χαμόμηλο, μαρτολούλ..
Το Ψύλλιο (Psyllium) ή Ισπάγκουλα (Ispaghula) είναι η κοινή ονομασία του βοτάνου που προκύπτει ..