Κατασκευαστής: Πιπερόριζα
Κωδικός: p020021
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο
3,70€
Product block

Διαθέσιμες Επιλογές

Επικοινωνία
  • Email

    info@ipiperoriza.gr

  • Phone

    210 5691701

Φορμα
Product block

Βίσκουμ (Viscum alum) Ο βίσκος γνωστός και ως γκι, ιξός, ιξία, υφέαρ, στελίς, ιξιός, μέλα, μηλιός, βρυ ελατένιο (Αγγλικά: All-heal, Birdlime Mistletoe, Devil's Fuge, European Mistletoe, Herbe de la Croix, Lignum Crucis, isselto (Culpepper), Mistel) είναι γένος φυτών στο οποίο ανήκει το γνωστό φυτό Viscum album (Βίσκον το λευκό) της οικογένειας των Ιξοειδών-Βισκοειδών (Viscaceae).

Είναι αειθαλές, παράσιτο δέντρων. Τα κλαδιά του έχουν μήκος 30-100cm με διχοτομημένες διακλαδώσεις και τα φύλλα του είναι αντίθετα με δερματώδη υφή σε κιτρινοπράσινο χρώμα. Τα άνθη είναι δυσδιάκριτα κιτρινοπράσινα και ο καρπός του είναι λευκός ή κίτρινος σφαιρικός και περιέχει αρκετούς σπόρους. Αναπτύσσεται πάνω σε κωνοφόρα δέντρα και σπανιότερα σε βελανιδιές.

Η λατινική λέξη «viscus» όπως και η ελληνική λέξη «Ιξός» συνδέονται με τις λέξεις «vis» και «ισχύς» που σημαίνουν δύναμη. Κάποιοι αναφέρουν ότι το αγγλικό όνομα του φυτού «mistletoe» προέρχεται από δύο παλιές Αγγλικές λέξεις «mistel» που σημαίνει κοπριά και «tan» που σημαίνει κλαράκι. Βασικό χαρακτηριστικό του ιξού είναι η κολλώδης υφή του χυμού του περικαρπίου στην λευκή ράγα η οποία χρησίμευε στο παρελθόν για να φτιάχνονται οι ξόβεργες. Ακριβώς λοιπόν από τον ιξό προέρχεται η γνωστή έννοια της φυσικής «ιξώδες» που αναφέρεται στην εσωτερική τριβή των υγρών και παρόμοια είναι και η προέλευση του διεθνούς όρου «viscosity» από τη λατινική ονομασία του φυτού. 

Θεωρείται σύμβολο ζωής και γονιμότητας και στην Κέλτικη μυθολογία, στα τελετουργικά των Δρυίδων χρησιμοποιείτο ως αντίδοτο στο δηλητήριο. Την έκτη νύχτα του φεγγαριού, λευκοντυμένοι Δρυίδες ιερείς έπρεπε να κόψουν το γκι από την ιερή βελανιδιά με χρυσά δρεπάνια. Δύο λευκοί ταύροι έπρεπε να θυσιαστούν εν μέσω προσευχών που έλεγαν οι λαμβάνοντες το γκι. Το τελετουργικό, της κοπής των γκι από την βελανδιά έφτασε να συμβολίζει την αποδυνάμωση του γέρου βασιλιά από τους διαδόχους του ενώ κατά το Μεσαίωνα κλαδιά από γκι κρέμονταν από το ταβάνι για να διώξουν τα κακά πνεύματα και την είσοδο των μαγισσών. Έχει ονομαστεί και «φυτό βρικόλακας» γιατί μπορεί να εισχωρήσει κάτω από τον φλοιό του δέντρου για να απορροφήσει νερό και μεταλλικά στοιχεία ώστε να μπορέσει να επιβιώσει σε περίοδο ξηρασίας. Στη Σκανδιναβία ο ιξός θεωρούταν το φυτό της ειρήνης, κάτω από το οποίο οι εχθροί δήλωναν ανακωχή και συμφιλιώνονταν. Ο ιξός πρωταγωνιστούσε και στη νορβηγική μυθολογία (από εκεί προέρχεται και το έθιμο του φιλιού κάτω από τα κρεμασμένα για διακόσμηση γκι). Ένας παλιός μύθος αναφέρει πως φύτρωσε για πρώτη φορά από τις πατημασιές του Χριστού, όταν αυτός βάδιζε στη γη και τα αγκαθωτά φύλλα του αλλά και οι κόκκινοι καρποί του, συμβολίζουν τα μαρτύρια του Σωτήρα, λόγος για τον οποίο το γκι λέγεται και το «αγκάθι του Χριστού» σε πολλές γλώσσες της Βόρειας Ευρώπης. Ο Πλίνιος το περιγράφει με το όνομα «Aquifolius» και αναφέρει ότι αν το γκι φυτευτεί κοντά σε ένα σπίτι ή αγρόκτημα, διώχνει μακριά το δηλητήριο, το προστατεύει από τους κεραυνούς και τη μαγεία, ότι τα λουλούδια του κάνουν το νερό να παγώνει και το ξύλο του αν το πετάξεις σε οποιοδήποτε ζώο ακόμα και χωρίς να το αγγίξει, έχει την ιδιότητα να κάνει τα ζώα να γυρίσουν πίσω και να ξαπλώσουν δίπλα του.

Χρησιμοποιήθηκε για αιώνες στην παραδοσιακή ιατρική για να θεραπεύσει ημικρανίες, πονοκεφάλους και διάφορες κρίσεις. Τα φύλλα και τα τρυφερά κλαδάκια είναι τα μέρη του φυτού που χρησιμοποιούνται από τους βοτανολόγους και είναι δημοφιλή στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Γερμανία, για να θεραπεύσουν προβλήματα του κυκλοφορικού και του αναπνευστικού συστήματος όπως και για όγκους ακόμη και κακοήθεις. Από την εποχή του Διοσκουρίδη και του Γαληνού χρησιμοποιήθηκε για την επιληψία και διαλυτικό των αποστημάτων. Το 1907 ο R. Gaultier διαπίστωσε την ίαση με αυτό, αιμοπτυσιών σε φυματικούς. Ο Bradley αναφέρει θετικά αποτελέσματα κατά της υστερίας, των υστερικών παραλύσεων και των ιλίγγων. 

Το βότανο περιέχει κολίνη και ακετυλκολίνη που έχουν υποτασική δράση, ηρεμιστικές ουσίες, ρυθμιστικές της λειτουργίας της καρδιάς και ευεργετικές στις νευρικές διαταραχές, όπως η βισκοτοξίνη (καρδιενεργό πολυπεπτίδιο) και ολεϊνικό οξύ. Περιέχει επίσης τριτερπενοειδείς σαπωνίνες (μία οξεία και μία ουδέτερη), ισταμίνη, έντεκα πρωτεΐνες στις οποίες αποδίδουν αντινεοπλασματική δράση, ρητίνη, φυτική κόλλα και ίχνη αλκαλοειδούς.

Σήμερα δρα ως υποτασικό, σπασμολυτικό, ηρεμιστικό, διουρητικό διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα και επιβραδύνει τους καρδιακούς σφυγμούς. Έχει νευρωτονωτικές, παυσίπονες, αντιφλεγμονώδεις, επουλωτικές και αντιαιμορραγικές ιδιότητες. Ενεργεί απ’ ευθείας στο πνευμονογαστρικό νεύρο και επιβραδύνει τον καρδιακό ρυθμό, ενισχύοντας ταυτόχρονα τα τοιχώματα των περιφερειακών τριχοειδών αγγείων. Έτσι δρα μειώνοντας την πίεση του αίματος και βοηθά στην αρτηριοσκλήρωση. Ανακουφίζει τους πονοκεφάλους που οφείλονται σε υπέρταση. Αντικαρκινικές έρευνες έχουν δείξει ότι ο Ιξός έχει κάποια αντινεοπλασματική δράση. Το αφέψημα του βοτάνου χρησιμοποιείται στις υστερίες, υπερδιέγερση, σπασμούς, ζαλάδες και έχει θετική δράση για την τρίτη ηλικία στην κατάπτωση δυνάμεων. Εξωτερικά χρησιμοποιείται στην αρθρίτιδα, ρευματισμούς, σαρκώδεις φλέβες. Επίσης προτείνεται για πλύσεις σε λευκόρροια και γονόρροια.

Σημείωση: Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή. Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.

Αξιολόγηστε

Σημείωση: η HTML δεν επεξεργάζεται!